1:همیشه خودم به دوستای وبلاگی می گفتم که هیچ وقت نوشتن رو کنار نگذارید ،آدم در بدترین وضع که باشه می تونه به نوشتن پناه ببره اما خودم در اوج مشکلاتی که در این مدت داشتم ...این مدت خیلی سخت گذشت از مشکلات جسمی و بیماری گرفته تا مسائل روحی و مشکلات دیگه اما با همه ی اینا نباید نوشتن رو می ذاشتم کنار.
می گن هروقت ماهی رو از آب بگیری تازست،پس می خوام دوباره شروع کنم.من لطف دوستای عزیزی رو که این مدت مرتبا جویای حالم بودن فراموش نمی کنم.
2:کسی از بارون خبر داره:
دلم واسه بارون ،واسه قدم زدن زیر بارون ،واسه طراوت و بوی تازگی بعد از بارون تنگ شده...حتما پاییزی ها و کسایی که عاشق بارون هستن،عاشق فصل قشنگ پاییزهستن می فهمن که من چی می گم.به شما رسیدن پاییز رو تبریک می گم...
پ ن 1 :حالا که بازم شروع کردم بازم بم سر بزنید و تنهام نذارید.
د ن 1: دلم واسه اینجا،پارسی بلاگ،دوستای خوبم و همه محبتا و مطالب خوبتون تنگ شده بود.
